Wydawca treści Wydawca treści

Hodowla Lasu

Hodowla lasu jest to dziedzina, której głównym działaniem jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących oraz tworzenie nowych z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych poprzez:

Hodowla lasu jest gałęzią gospodarczej działalności leśnej w Nadleśnictwie Chojna  zgodną z międzynarodowymi Zasadami i Kryteriami FSC,PEFC Dobrej Gospodarki Leśnej. Pozwala zaspokoić potrzeby gospodarki narodowej przez możliwie wysoką i wartościową produkcję drewna przy oszczędnym nakładzie środków.

Cel, jakim jest otrzymanie jak najlepszych kolejnych pokoleń lasu, osiąga się poprzez staranne, selekcyjne działania na kolejnych etapach prac hodowlanych:

  • < >< >

    Odnowienia i zalesienia

  • Pielęgnacja upraw

  • Pielęgnacja młodników

  • Pielęgnacja drzewostanów

 

Nasiennictwo

Nadleśnictwo Chojna znajduje się w :

Podobszarze: Pozaalpejskiej Europy Zachodniej (3),

Prowincji: Niżu Środkowoeuropejskiego (31),

Podprowincji: Pojezierza Południowobałtyckiego (314-316),

                                     Makroregionie: Pojezierza Zachodniopomorskiego (314.4)

                    Mezoregionie: Pojezierza Myśliborskiego (314.41)

                        Podprowincja: Pobrzeża Południowobałtyckiego (313)

                                      Makroregionie: Pobrzeża Szczecińskiego (313.2-3)

                                                Mezoregionie: Doliny Dolnej Odry (313.24)

                                                                          Równiny Wełtyńskiej (313.28)

 

 

Na terenie Nadleśnictwa znajdują się:

Wyłączone Drzewostany Nasienne o powierzchni łącznej 10,82 ha, w tym:

  • Sosnowy - 5,05 ha
  • Daglezjowy - 5,77 ha

Drzewa doborowe:
W nadleśnictwie uznano 20 drzew doborowych, w tym Sosna - 8 szt., Daglezja - 11 szt. i Modrzew - 1 szt. Drzewa doborowe i porównawcze są opisane. Wokół drzew zachowano otuliny minimum 30m.

Uprawy pochodne:
374,23 ha upraw pochodnych w 5 blokach: 

Gospodarcze drzewostany nasienne:
Nadleśnictwo posiada 178,94 ha uznanych GDN w tym:

  • sosnowych – 92,84 ha
  • bukowych – 38,46 ha
  • dębu szypułkowego - 17,78 ha
  • dębu bezszypułkowego – 16,72ha
  • brzozy – 3,05 ha
  • świerka – 8,34 ha
  • modrzewia – 1,75 ha

 

Gospodarstwo szkółkarskie

Szkółka gospodarcza  usytuowana jest w leśnictwie Lisie Pole. Na szkółce produkowany jest pełen wachlarz sadzonek potrzebnych nadleśnictwu do odnowień i zalesień. Ilość uzależniona jest od zapotrzebowania na materiał sadzeniowy w poszczególnych latach.

Odnowienie lasu

Odnowienie lasu, czyli powstanie nowych drzewostanów w miejsce usuniętych w procesie użytkowania lasu, osiągnąć można na dwa sposoby:

 odnowienie sztuczne, polegające na sadzeniu na danej powierzchni sadzonek drzew leśnych wyprodukowanych w szkółce; szczególną uwagę zwraca się tutaj na skład gatunkowy zakładanej uprawy (musi być on zgodny z typem siedliskowym lasu) oraz więźbę sadzenia (odpowiednie rozmieszczenie sadzonek).

odnowienie naturalne szczególnie pożądany sposób  stosuje się dla drzewostanów zdrowych, dobrej jakości i składzie gatunkowym zgodnym z siedliskiem. W drzewostanach spełniających te warunki prowadzi się prace (odpowiednie cięcia, przygotowanie gleby), które umożliwić mają obsiew drzew, a następnie rozwój młodego pokolenia..

 

Etat na 10 lat w zakresie Odnowień lasu:

•        Odnowienia na powierzchni otwartej – 310,92 ha

•        Odnowienia przy rębniach złożonych – 1293,30 ha

•        Podsadzenia produkcyjne – 119,30 ha

•        Dolesienia luk i przerzedzeń – 4,21 ha

•        Poprawki i uzupełnienia – 12,44 ha

Pielęgnacja lasu

Pielęgnowanie lasu jest najważniejszą i najbardziej pracochłonną czynnością, choć na ogół mało widoczną wykonywaną od momentu posadzenia lasu, aż do okresu jego dojrzałości.

Zabiegi pielęgnacyjne prowadzone w lasach, mają na celu otrzymanie w jak najkrótszym czasie drzewostanu zróżnicowanego o charakterze lasu naturalnego, zdrowego, odpornego                   na czynniki atmosferyczne (wiatr, śnieg), dostarczającego cennego surowca drzewnego.

 

Pielęgnowane drzewostanu jest związane z prowadzeniem cięć pielęgnacyjnych, poprawieniem formy drzew oraz wzbogaceniem różnorodności biologicznej i obejmuje czynności:

Pielęgnacja upraw

Młode pokolenie drzew w lesie bez względu na to, czy powstało w sposób sztuczny z sadzenia lub siewu, czy naturalny z samosiewu, wymaga zwykle pielęgnacji od pierwszych lat życia.

Zaraz po posadzeniu wykonuje się zabiegi: spulchniania gleby, niszczenia chwastów, poprawiania formy drzew. W przypadku, gdy nowe pokolenie lasu odnowi się samoistnie (odnowienie naturalne), przeprowadzane są zabiegi przerzedzania zbyt gęstych części samosiewów.

Czyszczenia wczesne

zabiegi pielęgnacyjne wykonywane w okresie uprawy - wczesnej fazy rozwoju drzewostanu, mające na celu:

  • usunięcie lub przyhamowanie wzrostu zbędnych domieszek, głuszących gatunek główny lub domieszki pożądane,
  • łagodzenie różnic wysokości na granicach kęp lub grup (drzew) różniących się składem gatunkowym,
  • usunięcie wadliwych przerostów lub przedrostów,
  • przerzedzenie przegęszczonych partii siewów lub samosiewów,
  • usuwanie drzewek chorych, obumierających i obumarłych.

Czyszczenia późne

Z chwilą osiągnięcia zwarcia odnowienie wchodzi w okres młodnika i rozpoczyna się życie zespołowe. Młode drzewka stykając się ze sobą koronami oddziałują wzajemnie na siebie, na roślinność runa oraz na glebę. W ten sposób wytwarzają się nowe, zmienione warunki środowiska. Powstaje w młodniku swoisty klimat sprzyjający normalnemu rozwojowi zespołu leśnego. Wrodzone właściwości drzew oraz warunki otoczenia odpowiednio regulują ich wzrost i rozwój.

Celem czyszczeń późnych jest doprowadzenie młodnika do etapu, jakim jest początek okresu drzewostanu dojrzewającego (tyczkowiny). Są to zabiegi przygotowujące drzewostan do pierwszej trzebieży i od jakości ich wykonania będzie zależał stan przyszłego drzewostanu.

Zgodnie z zadaniami czyszczeń późnych w okresie młodnika wykonuje się następujące czynności wchodzące w zakres cięć pielęgnacyjnych:

  • usuwanie lub hamowanie wzrostu drzew wadliwych,
  • usuwanie, ogławianie  zbędnych domieszek pozostałych z okresu czyszczeń wczesnych,
  • przerzedzanie nadmiernie zagęszczonych partii młodnika,
  • usuwanie drzew chorych, obumarłych i obumierających.

Czyszczenia późne mają duże znaczenie dla jakości przyszłych drzewostanów, zwiększenia ich odporności i zdrowotności. Na czyszczeniach późnych kończy się etap selekcji negatywnej w cięciach pielęgnacyjnych, co można ująć jako działanie eliminowania drzewek chorych, wadliwych i przeszkadzających oraz niepożądanych w przyszłym drzewostanie.

Trzebieże

W okresie drzewostanu dojrzewającego, który jest czasem najintensywniejszego wydzielania się drzew, wykonujemy prace pielęgnacyjne zwane trzebieżami wczesnymi.

Celem prac pielęgnacyjnych takich jak trzebieże wczesne jest popieranie rozwoju drzew najlepszej jakości, sprzyjanie tworzeniu się biogrup stabilizujących drzewostan i popieranie bioróżnorodności;

W okresie drzewostanu dojrzałego (po osłabieniu procesu wydzielania drzew) celem prac takich jak trzebieże późne jest wzmaganie przyrostu najlepszych drzew, zachowanie bioróżnorodności i tworzenie warunków dla powstania naturalnego odnowienia lasu.

Etat na 10 lat w zakresie Odnowień lasu:

•        Pielęgnowanie gleby – 482,07 ha

•        Pielęgnowanie upraw – CW – 573,53 ha

•        Pielęgnowanie młodników – CP – 1699,09 ha

•        Melioracje agrotechniczne – 1376,93 ha